SYBIRACY – PAMIĘTAMY!

„JEŚLI ZAPOMNĘ O NICH, TY, BOŻE NA NIEBIE ZAPOMNIJ O MNIE”

Adam Mickiewicz

17 września w naszej Szkole uroczyście obchodziliśmy Światowy Dzień Sybiraka.

Określenie „Sybirak” występuje przede wszystkim w dwóch znaczeniach. W Rosji nazywa się tak mieszkańców Syberii. Natomiast w Polsce Sybirakami przyjęło się nazywać tych wszystkich Polaków, którzy byli zesłani i przymusowo osiedleni na Syberii („zesłani na Sybir”), skąd pewna część nie wracała.

Do dziś wielu Sybirakom trudno powstrzymać łzy przy opowiadaniu swych historii. Jednak opowiadają. Opowiadają o tym, o czym przez kilkadziesiąt lat nie wolno było mówić nawet szeptem i przekazują pamięć gehenny jaką przeszli. Ku przestrodze następnym pokoleniom.

Polityka deportacji była jednym z głównych narzędzi stalinowskiego systemu władzy. Sowieckie władze chciały w ten sposób pozbyć się przeciwników ustroju komunistycznego, zniszczyć więzi wśród Polaków, zapobiec kształtowaniu się podziemia niepodległościowego. Zsyłano głównie: przedstawicieli władz państwowych, samorządowych, duchownych, nauczycieli, działaczy społecznych, kolejarzy, ziemian, bogatszych chłopów. Podczas drugiej wojny światowej deportowano na Syberię i do Kazachstanu ponad milion Polaków. Niektórzy historycy liczbę represjonowanych przez władze sowieckie obywateli polskich szacują na 2 miliony.

Obchody Dnia Sybiraka w naszej szkole odbyły się w formie spotkania 30 osobowej grupy młodzieży z zaproszonymi gośćmi – potomkami rodzin sybirackich: Panem Zbigniewem Machoniem – synem Sybiraka, Panią Beatą Rolską – wnuczką zesłańca do Workuty, uczniem klasy 3TM – Piotrem Falutą – wnukiem honorowej prezes Związku Sybiraków w Chocianowie – Pani Teresy Marciniak. Głównym celem tej żywej lekcji historii było przypomnienie o losach Sybiraków i ich rodzin oraz podkreślenie znaczenia pamięci o tragicznych wydarzeniach na „nieludzkiej ziemi”.

Zaproszeni goście opowiadali historie z zesłania, które były przekazywane w ich rodzinach, przytaczali najważniejsze wspomnienia swoich bliskich. Dzielili się z nami tym, w jaki sposób upamiętniają swoich przodków. Pokazywali rodzinne pamiątki, które mają dla nich szczególne znaczenie.

W trakcie spotkania uczniowie z klas 5TTL, 4TL, 3TlA, 3TM oraz 3TT czytali wiersze z tomiku „Poezja Sybiru” a także obszerne fragmenty z opracowania Pani Teresy Marciniak pt. „Moja droga do Polski”.

Pielęgnujemy pamięć o tragicznych doświadczeniach Sybiraków, ponieważ jesteśmy świadomi, że wydarzenia z przeszłości kształtują naszą współczesną tożsamość narodową, przypominają nam o znaczeniu wolności, tolerancji i praw człowieka.